[02] Zostać optymistą? Czy może jednak lepiej nie?

Mam wielką ochotę, aby napisać ten wpis, gdyż ostatnio mnie natchnęło do jednego przemyślenia. Skoro żyje się tylko raz to może należałoby na chwilę zapomnieć o problemach, troskach i zająć się tym, na czym warto się skupić? Zawsze zamartwiałam się przeszkodami i dylematami życiowymi, zamiast skoncentrować się na tym co nadaje mi sens istnienia. Po co w ogóle większość życia spędziłam w łóżku rozmyślając nad tym co jest, co było? Lepiej skupić się na przyszłości i na tym co może być, kim możemy się stać i jaką część swoich marzeń będziemy mogli spełnić. 

Czas zacząć być optymistą.

Kim w ogóle jest optymista? Według Wikipedii jest to pogląd filozoficzny, według którego istniejący Świat jest najlepszy z możliwych. Dla mnie to jednak coś więcej. To pogląd, który potrafi zmienić całego człowieka, który może uratować i wyleczyć z depresji typowego pesymistę.

Cieszmy się z małych rzeczy.

Wiem, że łatwo się mówi. Zawsze ciężej zrobić, ale pomyśl w głębi duszy - czy rzeczywiście warto wyrwać się z dołujących myśli? Mniej stresu i bólu w klatce piersiowej. Mniej zmartwień i łez. Dla mnie warto i dlatego postanowiłam dążyć do tego małymi kroczkami. Chcę najpierw zacząć od czegoś trudniejszego dla mnie i spróbować codziennie wymienić co najmniej jedną rzecz (chociażby najmniejszą), która mnie ucieszyła danego dnia. Jestem osobą, która nie potrafi docenić tego co ma, więc jest to dla mnie wielkie wyzwanie.