[10] Miłość do tańca towarzyskiego.

Ustaliłam ze swoją mamą i moim psychologiem, że potrzebuję jakiegoś zajęcia, które rozwinie moje obszerne pasje. Zdecydowałam się pójść do szkoły tanecznej tańca towarzyskiego. Miałam już taki zamiar w zeszłym roku, ale postanowiłam, że zajmę się w stu procentach szkołą - teraz stety naszła wiekopomna chwila powrotu mojej miłości. Mam czas do poniedziałku na wybranie do jakiej dokładnie szkoły zamierzam iść. Muszę zapoznać się ze wszystkimi szczegółami dotyczącymi uczestnictwa w tym szkoleniu. Mam nadzieję, że się nie rozczaruję poziomem przekazywania wiedzy w praktyce.

"Podczas każdego tańca, któremu oddajemy się z radością, umysł traci swoją zdolność kontroli, a ciałem zaczyna kierować serce." - Paulo Coelho

Kiedy miałam pięć lat zaczęłam tańczyć dla samej siebie. Ubierałam śliczne sukienki z wielkimi kokardami i zatracałam się w swojej wymyślonej choreografii. Kiedy skończyłam dziesięć lat pokochałam taniec towarzyski i to, w jaki sposób kobiety potrafią wyrazić swoje uczucia do partnera i całej rzeczywistości. Teraz, mając siedemnaście wiosen na karku umiem świadomie wyznać powód mojej miłości. 

Taniec to moje lekarstwo.

Najbardziej w tym wszystkim podoba mi się relacja pomiędzy partnerem a partnerką. To, że w tańcu można wyrazić swoje uczucia, a także zatańczyć muzycznie swoją choreografię do wybranej przez siebie muzyki. Uwielbiam w tańcu towarzyskim tańce standardowe, ale nie pogardzę również latynoamerykańskimi. Zadowala mnie pozwalanie mężczyźnie się prowadzić w tańcu, wykonując wielokrotne obroty i odczuwając tę szaloną radość życia, która objawia się w Świecie wirującym razem ze mną - może to kwestia tego, że mam perfekcyjne poczucie rytmu.

"O tańcu nie da się pisać [...] taniec trzeba tańczyć." - Paulo Coelho